jan-en-fini-engeland-2017.reismee.nl

21e dag

We zijn weer thuis. Morgen komt het verhaal van de afgelopen dagen.


Gezellig dat jullie meekeken! Tot morgen!

20ste en 21ste dag

20ste en 21ste dag

Nadat we in lekker weer de boel weer ingepakt hadden, vertrokken we voor het laatste stukje van onze route. Van Norfolk via Suffolk naar Essex. Dat wil zeggen dat onze route liep vanaf Belton, waar we twee nachten waren via Norwich, Banham and Hadleigh naar Little Bentley, onze laatste overnachtingsplaats. De volgende ochtend naar Harwich om weer naar huis te gaan.

Omdat we deze dag niet zo ver hoefden te rijden, hebben we geprobeerd wat car boot sales te bezoeken in Norwich. Helaas het mocht niet zo zijn. Óf ze waren er niet, óf we hebben ze gewoon niet gevonden. Jammer maar helaas. Wel zagen we er weer een partij mooie schoorstenen. Dat zie je hier in Nederland toch niet of nauwelijks en daar overal.

Dan maar verder gereden en kwamen we door Banham. Een leuk plaatsje waar ook een dierentuin was. Dit gaf wat vertier vanwege de bezoekers aan de zoo. Er was een heel aardig groepje winkels, zoals een slager, een souvenierwinkeltje, een fish & chips verkoper. Daar hebben we natuurlijk onze lunch genomen en daarna hebben we wat rond gelopen en vond Jan wat oude machines. Toevallig van dezelfde makelij als het gietijzeren zadel op zijn Harley. En Jan zou Jan niet zijn, als hij niet overal in wil kijken hoe dingen in elkaar zitten.

Op een gegeven moment zagen we een aantal oldtimers ons tegemoet komen maar ik was steeds te laat om een foto te maken, totdat we dé auto tegenkwamen waar het allemaal om draaide. Een oude Rolls-Royce die als trouwauto dienst deed.

Wat me al eerder opgevallen was, zijn de vele nog oude telefooncellen. Lang niet altijd doen ze meer dienst in hun oorspronkelijke hoedanigheid, maar heeft men er allerlei nuttige functies voor bedacht. Zo zagen we ergens dat er een AED in zat. Vaak zagen we ook dat het een ruil-boeken-hokje was geworden, waar ook de dorpsmededelingen in opgeprikt werden. Het heeft toch wel iets om die oude traditionele dingen te bewaren. Net als in het plaatsje Hadleigh waar nogal wat oude huizen in volle glorie staan te pronken. Kennelijk gaan ze er ook prat op dat het er nog zo mooi is.

We hadden ons weer aangemeld bij de pub in Little Bentley waar we zouden overnachten en we waren er ruim op tijd. Tijd voor een kopje thee in onze camper want de pub was nog gesloten. Dan ook maar vast onze boterhammen voor de volgende dag op de boot klaar maken. Lekkere sneeën brood met een omelet met spek en ui erop. Smikkelen was dat aan boord.

Nadat we lekker gegeten hadden in de pub, kwam er die jonge man weer binnen die ons de eerste avond zo geholpen had met de tol betalen voor de brug. Dat was een leuk weerzien en langzaam aan druppelden ook de vaste klanten weer binnen en werd het een gezellige boel.

Zondag redelijk vroeg, voor onze doen, opgestaan. De boel ingepakt zodat we op tijd bij de boot waren. Het was er niet druk en het inschepen verliep allemaal prima. Natuurlijk op tijd vertrokken en over een GLADDE zee naar Hoek van Holland gevaren. De windmolens draaiden ook niet zo windstil was het. Dit was, denk ik, wel heel bijzonder. We hadden leuke ‘buren’ naast ons die op de motor door Engeland gereisd waren. Je kunt je voorstellen dat er meer dan meer dan voldoende gespreksstof was.

Wat was het weer fijn om gewoon rechts over de weg te gaan en dan thuis te komen in een opgeruimd huis. En wat is die vloer dan groot! Het vloeroppervlak in de camper is misschien 2 m2 en dan kom je hier in de kamer met een grote, lege vloer. Dat valt dan wel op.

Dan begint het uitpakken. Je wilt eigenlijk het minimale uit de auto halen, maar als snel was die lege vloer gevuld met allerlei zaken die we toch maar naar binnen wilde halen. Nou dan is de boel eigenlijk ook weer snel opgeruimd.

Eerst maar eens het journaal gekeken om te zien wat er in de wereld zoal gebeurt. Dan lekker onder de douche en naar bed.

Het was een hele mooie reis en we zijn blij dat we hem gemaakt hebben. Af en toe was het wat spannend maar we hebben genoten.

18e en 19e dag

18e en 19e dag

Bij Congham waren we vlakbij de zomerresidentie van de Queen. Dus er maar even langs gereden. Een prachtig park met grote aparte bomen en een hele hoge muur erom heen. Veel boerderijen en landhuizen die erbij hoorden. In onze fantasie zagen we de Queen in een rood autootje rijden, net als Camilla en Philips zagen we lopen. Let wel in onze fantasie! De dames in de auto leken er behoorlijk op!

Ons oog viel op weer eens een mooi plaatsnamenbord. In dit geval Heacham. We zagen er verschillende tijdens deze reis.

We reden naar het noorden langs de kust van Norfolk aan de Noordzee. Het lijkt een beetje op ons eigen duinenlandschap, met weer van die hele smalle wegen en een waarschuwing voor een lage brug! 4,2 meter! Dat noemen ze hier laag. We zijn lekker op het strand geweest en Troela kon weer rennen dat het een lieve lust was. Op het strand stonden twee oude tractoren waarmee ze kennelijk (nog steeds?) boten mee de zee in en uit rijden. Best wel gek om die zo maar op het strand te zien omdat het nu laag water was en als het water hoger is, ze beslist een flink gedeelte onder staan.

Twee molens gezien, waarvan er een ‘dubbele’ vluchten had en de andere helemaal geen wieken meer alleen een klein windmolentje om energie op te wekken aan de achterkant. Zal wel vanwege de wind en stormen zijn.

Tegen het einde van de dag zijn we op zoek gegaan naar een camping. Op het tweede adres in Belton hadden ze wel een plaats voor ons, maar dan moesten we na één nacht wel even verkassen. Dat hebben we maar aangenomen want het is een bijzonder weekend hier waardoor veel mensen een weekend erop uit trekken en geboekt hadden. Het is het laatste bank holiday weekend van dit jaar.

Meteen maar de bbq aangestoken in de hoop dat het deze keer goed zou gaan. En jawel. Een prachtig vuurtje. Twee grote aardappelen erop, twee makrelen en twee viskoekjes. Alles in de folie. Het werkte prima voor de verandering. Meer geduld denk ik?! Toen we met eten klaar waren gaven de gloeiende kooltjes nog behoorlijk wat aangename warmte want het koelde in de avond toch wel wat af.

Jan maakte een foto van een fraaie zonsondergang. Dat beloofde veel goeds voor de volgende dag. Op het einde van de dag nog wat zotte foto’s gemaakt omdat we beiden toch wel een borreltje (te veel?) op hadden. Nee hoor. We zijn heel matig met de alcohol. We nemen meer mee terug dan we ingeladen hadden thuis.

Vrijdag was het FANTASTISCH weer! Nadat we verkast waren, hebben we lekker een hele dag in de zon zitten lezen, eten, drinken en geluierd. Echt een rustdag.

Jan heeft zich half dood zitten te lachen om een boek van Herman Brusselmans. Daar kun je nu eens echt mee lachen, tenminste als je van die humor houdt.

Morgen vertrekken we richting Harwich. We overnachten dan weer in Little Bentley waar we op de heenweg ook de eerste nacht waren. Dat is niet zo ver van de boot vandaan.

17e dag

17e dag

De zon schijnt en het is een lekkere temperatuur. We zitten in Melchbourne bij een pub waar ook paarden gehouden werden. Het viel ons op dat een paard een ster op zijn/haar bles had. Maar ik kon daar niet een goede foto van maken. Heb het de ‘boer’ gevraagd waarom dat was en hij wist te vertellen dat dit tegen de vliegen is.

Op weg naar Cambridge. Door onze mindere ervaring in Oxford hebben we al snel de auto langs de kant gezet bij de binnenstad. Parkeertarief viel alles mee. Goedkoper dan in Waalwijk! Twee uur zijn we weg geweest en hebben heel veel van de stad gezien. Het was er erg druk, maar dat was ook te verwachten. Veel studenten en veel toeristen. Heel veel verschillende talen gehoord. Bij een aantal colleges naar binnen gekeken/gelopen maar we mochten er eigenlijk niet naar binnen. Zeker niet met de hond en als bezoeker moet je er toegang betalen. Voor een foto was het geen probleem. De manier van grasmaaien is hier ook bijzonder. Het gras heeft vleug. De ene keer naar voren en de andere keer naar achteren.

De gebouwen zijn er heel bijzonder. Mooie hekken, torentjes op de gebouwen. De hele bouwstijl was erg indrukwekkend. We zijn over de markt gelopen en hebben er een soort van saucijzenbroodje gegeten. Daar kunnen wij Hollanders nog was van leren! Goed gevuld! Een behoorlijk maaltijd. En dat voor maar 2 pond per stuk. We hebben thee/koffie gedronken op een terrasje en achter ons kwam de muziek van een koor door de ramen naar buiten. Een bijzondere ervaring. Tegenover dit terras fotografeerden we een heel mooi smeedijzeren hek zoals er velen staan.

Achter zo’n hek zagen we in één perk de rode, maar ook de witte zonnehoed. Ik had de witte nog nooit gezien. De rode is de Echinacea maar hoe de witte heet?

We zagen een typisch Engelse kleermaker en daarboven kwam de mooie muziek uit het raam. Kennelijk was iemand aan het oefenen. Maar hij/zij kon het al. Het leek een klarinet, maar dat weten we natuurlijk niet.

We hadden ze al meer gezien, maar hier stonden ze mooi naast elkaar. Oude brievenbussen worden hier niet weggegooid! Ze staan broederlijk/zusterlijk naast elkaar. Een van Koning George en een van Koningin Elizabeth.

In een straat lagen messing bloemen verzonken in het plaveisel. En niet zo maar een paar maar een lange straat vol.

Jamie Oliver heeft hier een pizzeria. We hebben er niet gegeten maar wel gefotografeerd.

De naam Cambridge komt van “Brug over de rivier de Cam. “ We zagen verschillende bruggen liggen. Op die bruggen konden we ook foto’s maken van de bootjes die gepunterd werden.

Weer vielen de bijzondere schoorstenen op. Hier stonden ze zelfs hoog en vlak naast elkaar.

Behalve in Frankrijk waar we dat wel eens bezochten, en Jan gaat vaak ’s woensdags in Haarzuilen, is ook hier de Emmaüs vertegenwoordigd. Leuk om te zien.

We zijn weer gearriveerd op onze overnachtingsplaats in Congham in het noorden van Norfolk. Vlak bij Sandringham waar de Queen haar buitenverblijf heeft. Dit ligt ten noordoosten van King’s Lynn. We trekken nu langzaam langs de oostkust naar Harwich. Jan heeft lekker het eten gekookt en ik kon blijven zitten en genieten van mijn Gin & Tonic. Troela lag lekker op haar matje met de pootjes onder haar lijf getrokken als een kat.

16e dag

16e dag, dinsdag

Vanaf Newbridge, zie de foto van de “nieuwe” brug vertrokken we richting Oxford.

Onderweg moesten we over een tolbrug bij Eynsham die over the Thames or Isis lag. Niet lachen! De tolprijs was 0,05 pond. Een stuiver dus! En daar zaten ook nog eens twee mensen in het hokje om het te incasseren. Er was redelijk veel verkeer, maar geen file werk.

Nadat we Oxford ingereden waren, raakten we verstrikt in het stadsverkeer in het oude centrum. Op een gegeven moment zaten we weer eens op een doodlopende weg en moest er gekeerd worden. Na dit gedaan te hebben, zij we weer snel Oxford uitgereden. We hebben het oude centrum dus niet gezien. Er was geen doorkomen aan.

Dan maar naar de volgende ‘attractie’. We zagen dat Woodstock in de buurt was. Daar naar toe gereden. Het dorp in en daar zagen we dat ook Blenheim Palace hier staat. Deze Woodstock is niet dé Woodstock van het festival want dat was in de VS. Maar we vonden het wel leuk.

Op de kaart vond Jan een aantekening van zijn broer Ben bij Silverstone. Daar zijn we ook maar naar toe gereden en zagen dat er het komende weekend autoraces waren. Een entreekaartje begon bij 103 pond! Vandaar naar Buckingham. Het plaatsje dat zijn naam heeft gegeven aan het Koninklijke paleis in London. Via Milton Keynes en Bedford op onze overnachtingsplaats gearriveerd. Deze keer, verrassenderwijze, weer naast een pub in Melchbourne. Vandaag werd er geen eten geserveerd dus hebben we weer lekker zelf eten gemaakt.

Het wordt weer duister en we gaan maar eens een neut in de kroeg drinken.

15e dag

Vanaf ons overnachtingsadres op de camping was het niet zo ver naar het Witte Paard in de rotsen. Kennelijk heeft men al duizenden jaren geleden dit beeld in de rotsen ingelegd met kalksteen. Niet zo’n heldere foto vanwege de vochtige lucht. Dit was op weg naar Avebury. Een plaats waar ook grote steenblokken in de grond staan. Deze keer om een dorp heen, in twee kransen met daartussen een gracht en een aarden wal ter verdediging. Lekker gewandeld en de regen stopte langzamerhand. Niet zo’n toeristische attractie als Stonehenge, dat we later zagen met weer een gigantisch parkeerterrein. In Avebury groeien gigantische bomen óp rotsen waardoor het wortelgestel bovengronds ligt.

Koffie gedronken in The Red Lion, waar Jan ooit samen met Cor sliep toen zij zo’n 20 jaar geleden hier waren. Er was veel veranderd in de pub!

De kerk in Avebury is typisch voor de regio. Kerkhof erbij uit de 18e eeuw.

Daarna op weg naar Salisbury om de Magna Carta te zien. Dat is een document van 800 jaar geleden waarin toen al de elementaire rechten van de mens vastgelegd zijn. Het gebouw is prachtig! Er was ook een omgang met daarin een schandpaal. Jan en Troela samen op het schavot.

Ik had ze al heel vaak gezien, maar nooit de gelegenheid gehad om ze te fotograferen. Hier in Engeland hebben ze nog steeds de knipperbollen zoals wij die ook jaren geleden hadden. Vrije doorgang van voetgangers!

Nu op weg naar Amesbury (niet te verwarren met Avebury!) waar Woodhenge is. Dit is een voorloper geweest van Stonehenge. Daar zijn houten palen geplaatst in een kring maar in de loop van de tijd zijn die vergaan en heeft men op de plaatsen waar ze stonden stenen brokken neergezet. Het hele gebied is tamelijk spiritueel voor wie er ontvankelijk voor is.

We zijn nu op onze overnachtingsplek direct aan de Theems. Nog ten westen van Oxford. We hebben lekker in de pub gegeten waar ook live muziek was. Een soort Pim Jacobs ensemble speelde jazz.

Zijn moe en gaan lekker slapen!

12e, 13e en 14e dag

12e dag:

Vandaag weer helemaal binnendoor met een stuk snelweg omdat er een weg gesloten was. Dat werd wel aangekondigd, maar niet dat je anders moest rijden. Dus geen informatie. Bij het bord moesten we dus omkeren óf via die hele kleine weggetjes gaan. Trouwens ook geen informatie hoe je zou moeten rijden. Dik minpunt! We zijn daarom maar omgekeerd en een heel stuk teruggereden om later via een grotere weg de omleiding te nemen. Gelukkig hebben we een grote atlas, die heel gedetailleerd de wegen laat zien en de Garmin. De atlas is van 1996 die Jan van zijn broer Ben, die inmiddels overleden is, gekregen heeft. Dat is een grote hulp. We zijn er dus toch weer gekomen. Wel met af en toe een schrikpartij. Meestal zijn de Engelsen wel aardige heren/vrouwen in het verkeer maar af en toe zit er ook een asbak bij die je uitscheldt terwijl ie zelf veel te hard rijdt.

Eenmaal van de kust vandaag gingen de wegen op en neer. Met vaker een helling van 20 en 22%. Daar had de Iveco het soms wel hard te halen. Maar met geduld kom je overal.

We hebben weinig gefotografeerd! En nu staan we ergens waar geen internet verbinding te maken is. In een plaatsje (als je het zo mag noemen, meer een gehucht) ten westen van Glastonbury. Bij een pub die The Railway Inn heet. Vanavond spelen ze er bingo en het parkeer terrein staat vol.

Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe (internet?) kansen. Welterusten voor straks.

13e dag

Omdat Glastonbury weer zo’n toerist trap is, zijn we er niet heen gegaan. Wij zijn niet bereid om een hoop geld te betalen om een kerk in te mogen. Dus er aan voorbij gereden. In plaats hiervan gaan we naar het heel veel rustigere Avebury. Ook iets dergelijks. Dat staat voor maandag op het programma. Onderweg kwamen we langs het plaatsje Wells waar ze een grote TESCO (hele grote supermarkt) hebben. Ik had een boodschappenlijstje dus konden we op ons gemak gaan shoppen. Voor Riky een heleboel Wright’s meelmixen meegenomen. Alles wat ze van die soort hadden. Totaal zo’n 7 kilo! Voor mijn broer Peter hebben we een potje Colemans mosterd en ook Colemans mosterdpoeder gevonden. De lijmstift en de lijmoplosser die ik voor mijn snijmachine ‘nodig’ heb, hadden ze er niet. Evenals in een andere giga super Sainsbury. Die moeten we kennelijk bij Lakeland gaan zoeken. Wel hebben we vier kleine schaaltjes clotted cream ingeslagen voor de scones die ik thuis ga bakken en die zitten al in het vriesvak. Ik zocht eigenlijk naar gesteriliseerde maar die vond ik niet. Dan maar ‘gewone’ en in de vriezer gestopt.

De batterij van mijn fototoestel laadt niet meer op en hier hebben ze een fotowinkel. Maar helaas, de man kon me niet helpen. Dus moeten we verder zoeken. Gelukkig maakt mijn smartphone ook goede foto’s maar dat is niet zo uitnodigend.

In Wells was er markt. Leuk! Van alles te koop. Hier hebben we een pasty gekocht en lekker verorberd. Pasty is een lokale hartige lekkernij. Wij kozen voor de spinazie en feta variant, maar er zat hoofdzakelijk veel aardappelstukjes in. Viel wat tegen. Een mooie kathedraal met paleis van de bisschop. Hier door de tuinen gewandeld. Was een leuk, onverwacht uitstapje.

We waren op weg naar het American Museum in Bath. Op advies van de eigenaresse van de boerencamping. Hier hangen o.a. heel veeeeeel mooie oude quilts. Ze laten daar de geschiedenis van de Verenigde Staten zien. Vanaf het begin met de geschiedenis van de burgeroorlog, de slavernij, het separatisme en alle mensen (met foto’s) die daar direct bij betrokken waren. Het museum is gehuisvest in een grote villa met bijgebouwen. Echt zo’n mansion. Mooi ingericht hoewel de routing wat lastig was. Zeker de moeite waard!

Omdat we toch weer eens wilden douchen de enige camping in de buurt gevonden en er was nog een ‘klein’ plekje voor ons. Je zou willen dat je altijd zoveel plaats hebt. Twee nachten geboekt. Aanvankelijk lekker weer maar zondag middag begon het toch weer te betrekken. Lekker de lokale krant van gisteren en wat tijdschriften gelezen, wat gegeten, wat gewandeld, etc. De BBC2 had van 9 tot 11 lokale tijd een heel leuk programma met ‘romantic lovesongs’ en verzoekplaten programma. Hele leuke muziek uit onze jeugd. Later was er een programma over musicals van Broadway. Ook zo’n twee uur met onderbrekingen van het nieuws. Vreselijk wat er in Finland en Barcelona is gebeurd.

Zoals gezegd gaan we morgen naar Avebury, dan naar Salisbury, de kathedraal daar bezichtigen, we komen ook langs Stone Henge en we willen ook naar Wood Henge. Ergens in de rotsen is ook een wit paard van kalksteen ingelegd zien we op de atlas. Gaan we ook naar toe. Een korte rit, maar wel veel te zien.

11e dag

11e dag

Na weer eens een nacht vol heftige regenbuien, was het vanmorgen toch weer droog en werd het een fantastisch mooie, warme dag. Wel veel wind, maar dat mocht de pret niet drukken. Het klinkt allemaal wel triest met dat rotweer, maar wij genieten toch van alles hoor. En tussen de buien door schijnt de zon en bij ons eigenlijk wel de hele tijd.

Ook op de parkeerplaats bloeide dat oranje bloemetje. Wie weet wat het is, mag het zeggen.

Op weg naar Padstow, daar waar Rick Stein, de beroemde Engelse TV-kok vandaan komt, kwamen we langs Watergate Beach. Maar Nixon hebben we niet gezien. Wel een prachtig uitzicht zoals je op de foto kunt zien.

Padstow is heel toeristisch, waarschijnlijk door zijn illustere bewoner. De haven is heel mooi, niet zo groot wat wel een goed beeld gaf. Veel winkeltjes waaronder natuurlijk ook dat van Rick Stein, met zijn eigen merchandise. Moest ik even bekijken en kwam met een paar cadeautjes naar buiten. Naast het winkeltje is het Café. Daar hebben we lekker geluncht. Niet spectaculair maar wel lekker. En het personeel herkende Troela als een gelijkenis van de hond van Rick Stein, Chalky, ook een Parson Russell Terriër. Troela was weer heel braaf en op een gegeven moment zat ze vol adoratie naar Jan te kijken. Misschien zou ze wat kunnen krijgen????? Ik kocht trouwens een beker met die hond erop voor mezelf.

Er zijn leuke straatjes, hofjes en muurtjes in Padstow.

Daarna onderweg naar ons eigenlijke doel van deze reis. Het kasteel van Koning Arthur van de Ronde Tafel in Tintagel. Een favoriete legende van ons. Jan was hier 40 jaar geleden ook al met zijn broer Cor op een een-cylinder XT500 Yamaha. Lijkt me geen lolletje geweest, daar krijg je een harde kont van. Hè Cor? Hier hebben we veel foto’s gemaakt van de omgeving van de ruïne. Die was nog exact hetzelfde als 40 jaar geleden. Alleen een nieuwe trap maar boven. De oude was ingestort. Het stadje zelf was voor Jan onherkenbaar. Zo commercieel geworden. Het oude postkantoor was nog precies hetzelfde als toen.

We staan geparkeerd op een camperparkeerplaats. Het waaide behoorlijk wat je kunt zien aan de bierblikjes (grapje van ons want er zitten hele sterke magneten onder en we hebben de blikjes schuin gezet…. Hahahaha)

Morgen gaan we richting Glastonbury. Ook een Keltische ruïne of iets dergelijks met mythische waarden. We zien wel waar we uitkomen en hoe we het weer beleven.